mijn tuin
Verborgen tussen groen en geur heb ik een plek gecreëerd die met de seizoenen ademt. Mijn tuin is mijn oase van rust — een plek waar de tijd vertraagt, waar bloemen bloeien in hun eigen ritme, en waar vogels dagelijks hun vertrouwde gezang laten horen. Hier luister ik naar de wind in de bomen, proef ik de geuren van kruiden en bloemen, en vind ik telkens weer ruimte om tot mezelf te komen.
Ik werk in en met mijn tuin, maar vooral lééf ik er. Het is een plek waar ik geïnspireerd raak, waar gedachten verstillen, en waar elk seizoen een nieuw verhaal vertelt. Geen dag is hier hetzelfde — en dat is precies wat het zo bijzonder maakt.
Iets nieuws staat in bloei
Dit jaar ben ik rustig aan begonnen met een bijzonder project: het aanleggen van mijn eigen voedselbos, gewoon in mijn achtertuin. Geen strak gemaaid gazon of sierstruiken meer (oké nog een klein stukje dan :) , maar een levende, groeiende oase vol eetbare planten, struiken en bomen die samen een mini-ecosysteem vormen. Het project is tevens mijn jaaropdracht voor de opleiding die ik doe.
Het idee van een voedselbos spreekt me enorm aan omdat het niet alleen duurzaam is, maar ook in balans met de natuur, het brengt mensen bij elkaar om te genieten, te delen en te geven. Ik combineer vaste planten, fruitbomen, notenstruiken, kruiden en bloemen zodat ze elkaar versterken – net zoals in een echt bos. Alles groeit in lagen, van hoge bomen tot bodembedekkers, met als doel: oogsten uit eigen tuin, het hele jaar door.
Het is een leerzaam proces (en soms ook een beetje rommelig), maar het is ontzettend mooi om te zien hoe alles tot leven komt. Elke plant die ik toevoeg, draagt bij aan een gezondere bodem, meer biodiversiteit en – uiteindelijk – een overvloed aan vers, natuurlijk voedsel.
Ik kijk ernaar uit om dit stukje paradijs te zien groeien én te proeven van mijn eigen kleine voedselbos! Ik noem het "HET BOS DER VERGETEN KENNIS"